رابطه تسهیم دانش با خلاقیت و نوآوری در بین کتابداران کتابخانه های مرکزی دانشگاه های تربیت مدرس، آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و علوم پزشکی تهران

هدف: پژوهش حاضر از یک سو به دنبال تعیین میزان تسهیم دانش و سطوح خلاقیت و نوآوری و از سوی دیگر در پی نمایاندن رابطه تسهیم دانش با خلاقیت و نوآوری است. روش: پژوهش حاضر، از نوع کاربردی و به روش پیمایشی- همبستگی است. جامعه پژوهش را 80 نفر از کتابداران کتابخانه های سه دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات و دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل می دهند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل ضریب همبستگی  پیرسونو آزمون اف وتی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته اند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان دهنده آن است که میزان تسهیم دانش، خلاقیت و نوآوری در کتابخانه های مرکزی دانشگاه های دولتی، آزاد و علوم پزشکی در سطح مطلوبی قرار ندارد. همچنین بین تسهیم دانش و خلاقیت همبستگی معناداری وجود ندارد اما بین متغییرهای تسهیم دانش و نوآوری همبستگی معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: بین تسهیم دانش و خلاقیت همبستگی معناداری وجود ندارد؛ بدین معنی که هر نوع تغییری که در اشتراک دانش در کتابخانه ها صورت گیرد الزاماً این گونه نیست که تغییر در خلاقیت کتابداران را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، بین تسهیم دانش و نوآوری محیطی، نوآوری فردی، نوآوری فرد- بازخورد نیز همبستگی معناداری وجود ندارد؛ بدین معنی که کم و زیادشدن اشتراک دانش و تجربه، کم و زیادشدن  نوآوری محیطی، نوآوری فردی، نوآوری فرد- بازخورد را در پی نخواهد داشت؛ اما تسهیم دانش با نوآوری رهبری، نوآوری بازخورد- محیط و به طور کلی نوآوری، همبستگی مثبتی دارد؛ بدین معنی که هر اندازه که اشتراک دانش و تجربه بیشتر شود، به سبب آن  نوآوری رهبری و نوآوری بازخورد- محیط هم بیشتر می شود و بالعکس.